Artykuły

Ogrody

Ogrody otaczają nas zewsząd. Przebywamy w nich, obok nich i nie zawsze mamy świadomość, że one są. Nie zawsze zauważamy piękno kwiatów, nie zawsze czujemy ich miły zapach, nie zawsze dostrzegamy fruwające w nich kolorowe motyle. Większość z nas częściej zauważa chwasty, robaki, które niszczą i zagłuszają piękne kwiaty. To im, niestety, dajemy więcej uwagi. O nich więcej myślimy, rozmawiamy. A w myśl drugiego prawa huny, energia tam płynie, dokąd płyną nasze myśli. Trudno, więc się dziwić, że nasze ogrody nie zawsze są takie, jakie byśmy pragnęli. Dlaczego tak się dzieje? Przecież tak dużo wiemy o tworzeniu pozytywnych myśli, o kreowaniu pięknych wizji, o prawie przyciągania, a mimo to pielęgnujemy w swoich ogrodach chwasty, robaki. Co możemy uczynić, aby to zmienić? Co powinniśmy zrobić, aby nasz ogród wypełnił się pięknymi kwiatami?

Pierwszym krokiem, który należy uczynić, to wybaczyć sobie, że nie dbaliśmy o swój ogród, pozwoliliśmy, aby chwasty i robaki zapanowały w nim. Te robaki i chwasty, to nasze spojrzenie na siebie. Warto zweryfikować, jak siebie postrzegamy, swoje umiejętności, swoją niepowtarzalność, wyjątkowość. Czy widzimy w sobie dobro? Czy też skupiamy się na negatywach? Czy wierzymy w siebie i wiemy, że w każdej sytuacji znajdziemy dobre rozwiązanie?

Kwiaty w ogrodzieZnajdźmy w sobie, choć jedną pozytywną cechę i pielęgnujmy ją. Dbajmy o nią. Podlewajmy ją. Zasilajmy odżywczymi minerałami. Te odżywcze minerały, witaminy to są nasze pozytywne myśli, emocje, słowa. Czy tak traktowaliśmy siebie dotychczas? Czy ufaliśmy sobie? A nasza wyjątkowość? Czyż nie była naszym utrapieniem? Czyż nie wstydziliśmy się jej? Ileż to razy chcieliśmy być tacy, jak wszyscy? A przecież świat jest cudowny, dzięki swej różnorodności, bo każdy kwiat jest niepowtarzalny a my jesteśmy tymi niezwykłymi kwiatami.

Zacznijmy szanować siebie i czułością opiekujmy się sobą. Dbajmy o siebie z miłością, a kiedy popełnimy błąd, wybaczmy sobie. Nie skupiajmy się na nim – na chwaście, na robaku. Na dawajmy im cennej energii. Przekażmy ją naszym zaletom, naszej niepowtarzalności. Skupmy się, na tym, co najlepsze w nas, aby, to wzrastało. Ten nasz piękny kwiat potrzebuje czasu, cierpliwości i wytrwałości, aby mógł rosnąć w górę, ku słońcu.

Nie porównujmy go z nikim, bo jesteśmy niepowtarzalni, każdy wyjątkowy. Cieszmy się swoją niepowtarzalnością i dziękujmy za nią, bo te boskie uczucia, emocje dają mu dużo sił, energii i mocy do wzrastania i pokazania swojego piękna, bogactwa.